2018

Camelot in Galicië

Sinds een paar jaar willen we terug naar de Azoren. De afgelopen tijd hebben we verschillende kustzeilers hiermee aangestoken. Het plan voor 2018 is om via de Spaanse Ria's naar Azoren te gaan. De boot is er op voorbereid en wij hebben er zin in.

Koningsdag 2018 vertrekken we uit Enkhuizen. Het weer zit niet mee; veel zuidwest is aangekondigd en over een dag of 3-4 een noordwesterstorm 8-9. Geen handige vooruitzichten.

We pikken Jippe op in Amsterdam, hij heeft twee weken om met ons mee te varen. We willen in ieder geval Biskaje oversteken, verder zien we wel. We varen door naar IJmuiden en blijven een dagje wachten op een kans om over te steken en vóór de NW storm nog een haven verderop in het kanaal te bereiken.

Het wordt Eastbourne. Een wat saaie haven, echter enorm beschut achter de sluis tussen flatgebouwen, een prima plek om de NW storm over te laten trekken. Met wat scharrelen en af en toe de motor bij halen we Eastbourne mooi op tijd.

Om de tijd te doden pakken we nog wat restklussen op. De Wifi aan boord wordt geinstalleerd; opeens heeft iedereen Wifi via de Ubiquity Bullet antenne in combinatie met de Raspberry 3B met Openplotter. Het werkt als een dolle. Ook de nieuw gekocht kachel; een Planar; wordt geïnstalleerd. We hebben een complete installatiekit aan boord en binnen een dag zit de zaak er in.

Dan kunnen we op 3 mei vertrekken. De storm is over, er is eigenlijk geen wind. We toppen de diesel op en willen de eerste dag op de motor het kanaal door. We kunnen in het kanaal niet overal varen waar we willen ivm de grote scheepvaart dus dan maar motoren met zeil erbij (motorsailen) zover mogelijk naar het zuiden.

In de sluis breekt de gaskabel. Terug de haven in en meteen op de wal op zoek. Niets te vinden, in Brighton, een mijl of 20 naar het zuiden is er een. Een behulpzame ondernemer belt naar zijn collega in Brighton, als we op tijd zijn dan kunnen we de kabel ophalen, monteren moeten we zelf doen. Gas geven en op weg naar Brighton dus!! Hoe je gas geeft zie je hierboven, met een touwtje uit de motorruimte!!

In Brighton zijn we net op tijd. Oude kabel er uit, nieuwe er in, diesel bijvullen en gaan! Inmiddels is het al laat, De zee is vlak en we eten warm en beginnen aan onze eerste nacht op zee.

Na de eerste nacht is er nog steeds niet veel wind. Om de snelheid er in te houden blijft de motor aan. Eigenlijk is het saai. We hanteren een laag toerental om zuinig te zijn met diesel. Wachtlopen is niet enorm inspannend onder deze omstandigheden, vooral omdat we goede AIS hebben en ook de radar gebruikt kan worden als dat nodig is.

In de loop van de oversteek wordt het steeds heiiger, het zicht verminderd zodat we de AIS en soms Radar nodig hebben om de grote vrachtschepen netjes en op tijd te kunnen ontwijken.

Op 8 mei zijn we al in de buurt van Spanje en zien we onze eerste dolfijnen!!!

We hebben tijdens onze Atlantsiche reis in 2007/2008 vaak en veel dolfijnen gezien, nog steeds is het magisch om te zien hoe ze met elkaar en met de boot spelen. Omdat er een beetje wind is en we dus zeilen maakt de motor geen geluid en horen we ze springen en plonsen.

Iedereen komt aan dek om mee te genieten, het is een magisch gezicht.

Als we in Spanje aankomen leggen we aan in de nieuwe jachthaven in de Ria de Muros bij het plaatsje Muros.

We slaan vers brood in en wat andere boodschappen en varen de volgende dag snel door naar Islas Cies, we willen namelijk samen met Jippe wat leuke plaatsen bezoeken voordat hij weer terug gaat naar Nederland.

De zon laat zich serieus zien, een welkome afwisseling na de miezerige overtocht. We varen de Ria de Muros uit naar het zuiden.

Erg veel tijd om bij Islas Cies door te brengen is er niet, we hebben gehoord dat je permit moet regelen. Dat hebben we niet gedaan dus blijven we kort. Wel even zwemmen graag!

Daarna willen we door naar Baiona, Jippe stapt af en Irene, Max en Sjoerd gaan nog verder door.

De vraag is: willen we nog naar Azoren??

Eerst maar eens naar Baiona varen.

S'avonds liggen we in de haven van Baiona. De volgende dag verkennen we de stad en regelen de tickets voor Jippe's terugreis.

Die avond eten we in de oude stad, Tapas op een klein pleintje met een "Estrella Galicia" erbij. We hebben een rustige tocht gehad met een mooie afsluiting. De laatste nacht brengen we voor anker door in de baai van Baiona. De volgende dag gaat Jippe op tijd op pad, s'avonds is hij thuis in Utrecht

Op naar Portugal!

Max, Irene en SJoerd varen door naar Viana do Castello. Na een rustige tocht geholpen door de Portugese noord (de overheersende noordenwind langs de Portugese kust) komen we al snel in Viana aan.

Ankeren gaat niet lukken, we zijn aangewezen op de jachthaven. Het is een leuke jachthaven die vrijwel in het centrum van de haven ligt. De stad zelf is vele eeuwen oud met een mooi historisch centrum, leuke winkels, terrasjes en ijssalons, goede treinverbindingen en vriendelijke mensen, wat wil je nog meer?

In de haven doen we de was, we checken onze email en vragen de permits aan voor ons verblijf in Islas Cies als we weer terug gaan naar het noorden.

Omdat we aan boord ook printer en goede Wifi hebben kunnen we tijdens de reis ook werk verrichten.

De haven van Viana heeft een modern havenkantoor met prima faciliteiten, oa goede wasmachines. Die kans laten we niet onbenut.

In de stad is een leuke ijssalon. De home-made crepes met zelfgemaakt ijs smaken erg goed!

Zoals verder in Portugal zijn de mensen in Viana allerhartelijks en bijzonder behulpzaam.

In het centrum vinden we een hipster kapper. Sjoerd neemt de kans waar en laat zich een eigentijdse coupe aanmeten

Toch naar Porto!

Vanuit Viana nemen we de trein naar Porto.

We hebben besloten dat we niet naar Azoren varen. We liggen in een fantastisch gebied waar we nog meer tijd door willen brengen. De boot kunnen we hier prima een winter achterlaten in plaats van op de Azoren. Hoe we het in 2019 gaan doen laten we nog even in het midden.

Porto hartje centrum. De kade waar we 11 jaar geleden met Camelot, Loesje en Callista lagen is inmiddels behoorlijk toeristisch geworden

De binnenplaats van het gemeentelijk museum.

Op onze laatste dag in Viana brengen we een bezoek aan het gemeentemuseum.

Het blijk een mooi gebouw met op de eerste verdieping grote zalen met tegels als lambrisering en een enorm knusse kapel die vrijwel volledig betegeld is.

De collectie geeft een goed beeld over de rijke historie van deze mooie stad

De terugweg van Viana naar Islas Cies is tegen de heersende wind en stroom in. Het wordt een vrij natte rit met erg wisselende wind, van bijna windstil (niet erg handig met een stevige swell) tot en met NO 6-7 als we bij de monding van de grensrivier tussen Portugal en Spanje zijn.

De volgende keer houden we meer rekening met lokale omstandigheden zoals zeewind, landwind en kapen.

Uiteindelijk liggen we dan toch weer voor anker bij Islas Cies. We hebben een permit en zijn van plan om een aantal dagen te blijven. We willen de eilanden verkennen en op ons gemak zwemmen en luieren.

Nu het duidelijk is dat we niet naar Azoren gaan maken we plannen voor de laatste week van onze vakantie.

Hiernaast en hierboven impressies van Islas Cies. Niet voor niets een van de "top 10 beaches of the world", bron The Guardian.

Na Islas Cies duiken we de Ria Pontevedra in. We willen een bezoek brengen aan Combarro. Een schilderachtig stadje wat inmiddels ook door toeristen goed gevonden wordt. De Ria zelf is niet bijster mooi met een grote zeehaven (Marin) aan de zuidkant.

Illa de Salvora

Na Combarro zoeken we de rust op van de kleinste van "Las Islas Atlanticas", Illa de Salvora.

Het is een beetje onrustige ankerplek, mede omdat de wind en swell uit het zuidwesten komen.

We kunnen echter prima aan de wal met onze dinghy en gaan op onderzoek uit in de oude Ansjovisfabriek, die zwaar verstevigd is tegen aanvallen en van een afstandje wel op een kasteel lijkt.

Na een geweldige dag van rust en wandelen besluiten we terug te varen naar Muros.

Terug in de Ria de Muros blijven we nog twee nachten ankeren. We gaan er op uit in de Dinghy en ruimen alvast de boot wat op, we willen de boot in de haven laten liggen tot aan de zomervakantie en mogelijk langer.